Eend Rosalie is jarig en kan niet meer slapen. Alleen meneer Maan is al wakker. Hij zegt dat ze nog even moet slapen, maar zelfs het tellen van honderd schapen helpt niet. Meneer Maan begrijpt het en knipt een slinger van kleine eendjes voor haar. Als de zon opkomt, zoekt ze haar dierenvrienden op zodat die haar kunnen feliciteren. Maar die doen alsof ze van niets weten en Rosalie wordt steeds verdrietiger. De vaak paginagrote illustraties (acryl) vanuit een wisselend perspectief (frontaal, vogel, kikker) vertellen het verhaal en lopen soms door over twee pagina's en soms niet. De gemoedstoestand van de kleine Rosalie wordt goed verbeeld (blij, boos, teleurgesteld, verdrietig). De bovenwereld van meneer Maan is in zachte blauwe tinten en de benedenwereld van Rosalie in frisse kleuren. Op het eind komen die werelden bij elkaar. De aangeklede dieren gedragen zich als mensen. Rosalie en meneer Maan hebben steeds contact. Beknopte vlotgeschreven tekst, korte zinnen, eenvoudig woordgebruik. Grote letter. Herkenbaar thema voor kleuters. Mooie verzorgde fantasievolle vierkante uitgave. Vanaf ca. 4 jaar.

Na het mooie ‘Slaap lekker, Rosalie’ (verschenen in 2002) is dit prentenboek een waardige opvolger, waarin diezelfde Rosalie jarig is en Meneer Maan haar weer helpt en steunt en bijstaat met goede raad. Zoals vele kinderen wordt Rosalie op haar verjaardag veel te vroeg wakker. Alle andere dieren slapen nog. Meneer Maan probeert haar nog wat te doen slapen, maar dat lukt niet. De spanning en de hoop op een bijzondere dag zijn veel te groot voor haar. Als dan eindelijk de zon opkomt en de dag echt kan beginnen, blijkt iedereen haar verjaardag vergeten te zijn en zijn ze bezig met andere zaken. Tot grote wanhoop en woede van Rosalie. Maar dan, als de dag bijna voorbij is, hoort zij in de verte gelach en gejoel … In dit boek lopen fantasie en realiteit mooi door elkaar. De handelingen, reacties en emoties van Rosalie zijn voor kinderen zeer herkenbaar, terwijl Meneer Maan, die de rol vertolkt van de beschermende volwassene, zich over haar ontfermt met een poëtische kracht die intiem en ontroerend is. Het verhaal ontwikkelt zich gestaag naar een bevredigend einde toe, met afwisselend grappige en vertederende momenten. De eenvoudige tekst is op maat van het doelpubliek zonder te betuttelen. Diepgang en poëzie sijpelen doorheen de mooie woorden en zinnen door. De prenten zijn een feest voor oog en hart. Het afwisselende kleurenpalet verduidelijkt de emoties: uitbundig waar plezier de toon aangeeft en sober en stil waar ingetogenheid heerst. De figuren zijn herkenbaar afgebeeld met veel fantasie en een heldere expressie. Ook mooi hoe sommige details in de prenten de opmerkzame kijker hints geven over de ware bedoeling van de bezigheden van Rosalies vrienden …